داستان لندرور

اولین مدل از سری محصولات لندرور، در سال ۱۹۴۸ رونمایی شد و به دلیل قابلیت‌های عالی برای تردد در مسیرهای سخت، مورد توجه بازار جهانی و نهادهای مختلف قرار گرفت.

این خودروی انگلیسی اولین ماشینی بود که که همراه سیستم دو دیفرانسیل و استاندارد جاده‌ای برای عرضه به عموم مردم، وارد بازار شد.

نسل‌های اولیه از لندرور که بعدها با نام دیفندر تولید شد؛ نه‌تنها عامه‌ی مردم، بلکه گروه‌های امدادی، پزشکی و نظامی را جلب خود کرد. این خودرو در ابتدا مورد توجه کشاورزان قرار گرفت و حتی برخی تجهیزات کشاورزی روی آن نصب شد و به‌عنوان تراکتور مورد استفاده قرارگرفت اما پس از مدتی این محصول دست‌ساز مراحل توسعه خود را طی کرد و به‌عنوان سری اول لندرور با بدنه آلومینیومی وارد خط تولید شد. این خودرو با قدرت ۵۰ اسب بخار و موتور ۶/ ۱ لیتری با جعبه دنده چهار سرعته قدرتمندش در بخش‌های مختلف جامعه و حتی در جنگ‌های زیادی حضوری پررنگ و مفید داشته‌است.

سال ۱۹۵۰، به‌روزرسانی مهمی روی نسخه‌ی اولیه انجام گرفت که شامل تغییراتی در سیستم دو دیفرانسیل و بدنه خودرو بود. چراغ‌های اصلی، از زیر حفاظ مشبک خارج شدند تا نوردهی بهتری داشته باشند.

تمامی مدل‌های لندرور تا سال ۱۹۷۱ با نام سری یک، دو و سه شناخته می‌شدند.

سری یک مجهز به پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی با قدرت ۵۰ اسب‌بخار مجهز به جعبه‌دنده‌ی ۴ سرعته‌ بود.

نسل دوم لندرو با نام سری دو پهنای بیشتری نسبت به نسل اول داشت و راحتی سرنشیان را بیشتر از سری یک تامین می‌کرد. در مدل‌های سری دو، موتور خودرو به ۲۵/ ۲ لیتر حجم و ۵۲ اسب بخار قدرت ارتقا یافت که بر اساس موتور سری‌های گذشته بازتولید شده بود.

نسل سوم با نام سری ۳ در سال ۱۹۷۱ معرفی شد. مهم‌ترین تفاوت این خودرو با مدل‌های پیشین انتقال چراغ‌های اصلی از نزدیکی جلوپنجره به پوشش روی گلگیرها در طرفین بدنه، بود. لندرور سری ۳ نیز نسخه‌ای آپدیت شده از سری ۲ به شمار می‌رفت با این تفاوت که حالا به جز پیشرانه ۴ سیلندر، یک نمونه ۲.۶ لیتری ۶ سیلندر بنزینی نیز قابل سفارش بود. این مدل نسل آخر از لندروری بود که با اتاق کلاسیک به تولید رسید و از پیشرانه‌های ۲/ ۲ بنزینی و دیزلی چهارسیلندر، ۶/ ۲ شش سیلندر و ۵/ ۳ لیتری هشت سیلندراستفاده کرد.

در آغاز دهه‌ی ۷۰ میلادی و قبل از تولید سری سه لندرور، مدیران برند لندرور محصولی تازه را به‌نام رنجرور به سب خود اضافه کردند که با پیشرانه‌ی ۳.۵ لیتری ۱۳۰ اسب‌بخار قدرت برای این خودرو فراهم می‌کرد و مورد استقبال بسار خوبی قرار گرفت. بعدها به لطف جای‌گزینی کاربراتور با انژکتور به قدرت ۱۵۵ اسب‌بخار رسید. تا سال ۱۹۹۴ و اتمام تولید نسل اول رنجرور به مدت ۲۴ سال، پیشرانه‌های ۱۱۱ تا ۲۰۰ اسب‌بخار بنزینی و دیزل روی بدنه‌های ۲‌در و ۴در نصب شدند.

در سال ۱۹۸۳ لندرور تصمیم گرفت مدلی جدید را جایگزین مدل کلاسیکش کند. خودروی جدید لندرور دیفندر نام گرفت و در نمونه‌های ۲،۳ و ۵ در به بازار عرضه شد. لندرور دیفندر در سال ۱۹۹۰ رونمایی شد. این خودرو تا زمان اتمام تولید در سال ۲۰۱۶ با همین سه مدل فروخته شد.

دیفندر با پیشرانه‌ی ۲.۸ لیتری ۱۹۰ اسب‌بخار بی‌ام‌و، ۳.۹ لیتری ساخت رور، ۵ لیتری جگوار و ۲.۴ لیتری توربودیزل ساخت فورد در کشورها مختلف به بازار عرضه شد.

سال ۱۹۹۰ لندرور دیسکاوری هم در دو مدل دو در و چها در وارد بازار شد و تا سال ۱۹۹۸ به تولید خود ادامه داد.

در سال ۱۹۹۹، مدلی لوکس‌تر و بزرگ‌تر با پیشرانه‌های بنزینی ۸ سیلندر با حجم‌های ۴ و ۴.۶ لیتر، در کنار نمونه‌ی توربودیزل ۲.۵ لیتری یعنی نسل دوم دیسکاوری هم رونمایی شدکه با پیشرانه‌ی بنزینی و وزن ۲.۲ تن، حدود ۱۰ تا ۱۲ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسید و نهایت سرعت ۱۹۰ کیلومتربرساعت با میانگین مصرف سوخت ۱۶ لیتر به همراه داشت.

سال ۱۹۹۴، نسل دوم رنجرور با پیشرانه‌های ۴ لیتری و ۴.۶ لیتری ساخت رور، با موتور توربودیزل ۲.۶ لیتری بی‌ام‌و و جعبه‌دنده‌ی خودکار سخت  ZFبه بازار عرضه شد.

نسل سوم رنجرور در سال ۲۰۰۲ به به پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۴.۴ لیتری بی‌ام‌و، قدرت ۲۸۶ اسب‌بخار و گشتاور ۴۴۰ نیوتن‌متر مجهز بود، رونمایی شد.

سال ۲۰۰۵ رنجرور اسپرت، به تولید رسید. این خودرو، بزرگ‌تر از دیسکاوری و کوچک‌تر از رنجرور، در کلاس کراس‌اور لوکس با اندازه‌ی متوسط قرار می‌گرفت و مجهز به پیشرانه‌های بنزینی جگوار و دیزلی فورد بود.

از سال ۲۰۱۵ نسخه‌های SV به بعضی مدل‌های رنجرور اضافه شدند. رنجرور اسپرت مدل ۲۰۱۵ که اولین مدل  SV بود، با پیشرانه‌ی ۵ لیتری، قدرت ۵۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۶۸۰ نیوتن‌متر، تنها ۴.۷ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسید.

علاوه بر این، در همان سال رنجرور هیبرید و رنجرور اسپرت هیبرید معرفی شدند. این خودروها، با قدرت ۳۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۷۰۰ نیوتن‌متر، تنها ۶.۴ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف بنزین داشتند.

در سال ۲۰۱۸ کراس‌اوری در اندازه متوسط  با نام ولار به بازار عرضه کرد که با ۶ پیشرانه‌ی مختلف بنزینی، دیزلی و هیبرید، آزمایش‌هایی سخت در کشورهای مختلف جهان را پشت سر گذاشت و تحسین طراحان صنعتی جهان را برانگیخت.

در سال ۲۰۱۹ مدل جدیدی از دیفندر با هدف راحتی سرنشینان در جاده‌های صعب‌العبور رونمایی شد.

۵ محصول دیگر در سبد لندرور برای سال ۲۰۲۰ وجود دارند که رنجرور، رنجرور اسپرت، دیسکاوری، دیسکاوری اسپرت و ایووک هستند.

سرویس های مرتبط:

خرید اقساطی خودروی همراه ماشین

خدمات بیمه ای خودروی همراه ماشین

خدمات شهروندی خودرو همراه ماشین

خدمات کارشناسی خودرو همراه ماشین

مدیر محتوا

بررسی و تدوین کننده محتوای ارائه شده در وبسایت همراه ماشین